طنزهای خوب کجا رفتند؟ - وبلاگ وکیل من

به گزارش وبلاگ وکیل من، رامین ناصرنصیر ضعف سریال های طنز تلویزیونی را نبود استمرار در پخش کارهای کمدی در سال های اخیر می داند؛ او همچنین می گوید خط قرمزهای کاذب باعث شده است تا سازندگان به سراغ موضوعات تکراری بروند که دیگر برای مخاطب جذاب نیست.

رامین ناصرنصیر ـ بازیگر ـ در گفت وگویی با وبلاگ وکیل من درباره دلایل ضعف کیفی و کمبود سریال های طنز در تلویزیون طی سال های اخیر، اعلام کرد: تلویزیون در مقطعی باکس به خصوصی برای تولید و پخش سریال های کمدی در نظر گرفته بود؛ به ویژه شبکه سه باکس شبانه پخش برنامه کمدی داشت و به طور مستمر از این شبکه کمدی تولید و پخش می شد. یکی از دلایل رشد و بالندگی، استمرار است. در آن استمرارِ پخش سریال های کمدی، تولیدکنندگان به تجربه های جدیدی دست می یافتند و رشد می کردند. اما آن استمرار گذشته دیگر وجود ندارد و تولید سریال های کمدی مقطعی شده است. برای مناسبت هایی مثل نوروز و ماه رمضان کار کمدی تولید می شد. طبیعتا وقتی استمرار نیست خیلی از دستاوردهایی که به دست می آید ادامه پیدا نمی کند و در جایی توقف می شود.

او اضافه کرد: دلیل دیگر می تواند این باشد که گاهی اوقات سلیقه هایی که از طرف سفارش دهنده و مدیران تلویزیونی اعمال می شود، سلیقه هایی خوب و پیشرو نیست و یا گاهی کار به کسانی سپرده می شود که تجربه و مهارت کافی را برای ساخت کار کمدی ندارند. در نتیجه مخاطب هم مثل گذشته پیگیر نیست و تماشای کار کمدی امری اتفاقی شده و ممکن است کاری دیده شود یا نشود.

این بازیگر طنز خط قرمزها را هم دلیل دیگری برای ساخته نشدن آثار قابل توجه کمدی در تلویزیون اعلام کرد و ادامه داد: نوک تیز پیکان کمدی همیشه متوجه مسایل اجتماعی است و خیلی اوقات به خاطر محافظه کاری بعضی از مدیران خط قرمزهایی کاذب ایجاد و باعث می شود خیلی از مسایلی که مردم دوست دارند در کار کمدی ببینند را حذف کنیم و دستمایه هایی که می توان با آن شوخی کرد، محدود می شود. موضوعات آنقدر تکراری هستند که دیگر نمی توانند توجه مخاطب را جلب کنند. مخاطب زمانی جذب یک کار نمایشی می شود که بتواند تصویری از خودش و مسایلی که با آن درگیر است را در آن آثار ببیند. وقتی با مسایل و شخصیت هایی روبرو می شویم که ربطی به دنیای واقعی زندگی ما ندارند طبیعتا کمتر جذب کار می شویم.

ناصرنصیر با بیان اینکه بازیگری جزو پرریسک ترین مشاغل در شرایط همه گیری کروناست، درباره شرایط کاری بازیگران در این دوران، اعلام کرد: بازیگران جلوی دوربین امکان استفاده از ماسک را ندارند و همه توسط یک تیم ثابت گریم می شویم و از وسایل مشترکی برای گریم همه بازیگران استفاده می شود. من به عنوان کسی که کم و بیش در این یک سال مشغول به کار بودم، دیدم که تا جایی که مقدور باشد سعی می کنند تا نکات بهداشتی را برای پیشگیری رعایت کنند اما قطعا همیشه مقداری ریسک وجود دارد. در این مدت متاسفانه شاهد این بودیم که تعدادی از همکارانمان دچار کرونا شدند و بعضی جانشان را هم از دست دادند.

او در عین حال اضافه کرد: پاندمی مساله بلندمدتی است و برخلاف تصوری که در ابتدا داشتیم، کرونا ویروسی نیست که به سرعت انتها یابد؛ بنابراین نمی شود کار را متوقف کرد و ناچاریم هم به عنوان یک فعالیت اجتماعی و هم برای امرار معاش کار را ادامه دهیم. این همه گیری باعث شده تا میزان تولید هم در تلویزیون و هم در سینما به نسبت سال های گذشته کاهش پیدا کند و مساله بیکاری بعضی از همکارانمان امسال مساله جدی تری بوده است. بعضی از همکاران من که فقط در تئاتر فعال هستند، یک سال است که درآمدی نداشته اند و هیچگونه کمک و بیمه بیکاری نیز نداشته اند؛ درآمدی از سوی دولت برای کسانی که به خاطر پاندمی بیکار شدند وجود نداشته است. این هنرمندان در شرایط سخت معیشتی به سر می برند و واقعا لازم است تا چاره ای اندیشیده شود و حمایت هایی برای کسانی که به کلی از فعالیت در طول یک سال گذشته محروم بودند، اندیشیده شود.

این بازیگر که در سریال های نمایش خانگی موچین و شهرزاد بازی داشته است، درباره شرایط کار در دو قاب رسانه ای متفاوت ـ تلویزیون و شبکه نمایش خانگی ـ اظهار کرد: برای من فرقی ندارد که در تلویزیون و یا شبکه نمایش خانگی کار کنم، بیشتر نقشی که به من پیشنهاد می شود و قابلیت ها و امکانی که برای تجربه کارهای جدید برایم ایجاد می کند در انتخاب من اهمیت دارد. اینکه کار از چه مدیومی پخش شود اهمیتش در رتبه های بعد قرار می گیرد.

ناصرنصیر که در رئالیتی شو شب های مافیا نیز حضور داشته است، ادامه داد: نمایش خانگی در سال های گذشته این امتیاز را داشته که میزان ممیزی و یا نوع ممیزی اش متفاوت با ممیزی تلویزیون بوده و امکان پرداختن به بعضی از موضوعاتی که امکان طرح آن ها در قاب تلویزیون وجود نداشته در شبکه خانگی فراهم شده است. در آنجا می توان عمیق تر و با خط قرمزهای کم رنگ تری به موضوعات پرداخت؛ بنابراین دست سازندگان آثار نمایش خانگی بازتر بوده و به همین میزان استقبال مخاطبان هم از این آثار بیشتر بوده است. در سریال های شبکه خانگی مخاطب می توانست مسایل واقعی تر و شبیه تر به زندگی اجتماعی خود را ببیند.

او اضافه کرد: البته اخیرا نظارت بر شبکه خانگی هم جزو وظایف صداوسیما شده و این تغییر قطعا تاثیر خودش را می گذارد. امیدوارم که تاثیر مخربی نداشته باشد و نخواهند که آثار شبکه نمایش خانگی را هم کاملا شبیه آثار تلویزیونی کنند، زیرا در این صورت رقابت و تفاوتشان هم از بین می رود؛ البته چون این اتفاق تازه افتاده، قضاوت درباره اش زود است.

ناصرنصیر در انتها گفت: یکی دیگر از تفاوت های کارهای نمایش خانگی این است که تماشاگر این امکان را دارد که انتخاب کند چه سریالی را در چه زمانی ببیند اما تولیدات تلویزیون از پیش تعیین شده و در ساعات تعیینی پخش می شود. این یک مزیت برای شبکه خانگی است که باعث می شود مخاطب تماشای کارهایی را که دوست دارد در هر زمانی که می خواهد از دست ندهد.

پشت کنکوری ها، معمای شاه، درحاشیه، زیر آسامان شهر و زن بابا از جمله سریال های تلویزیونی هستند که رامین ناصرنصیر در آن ها به ایفای نقش پرداخته است.