چند تکنیک برای کاهش اختلافات میان مادران و فرزندان در روزهای قرنطینه - وبلاگ وکیل من

به گزارش وبلاگ وکیل من، این روزها که برای جلوگیری از چرخه انتقال ویروس کرونا مدارس و دانشگاه ها تعطیل شده اند و بچه ها، نوجوانان و جوانان اغلب اوقات خود را در خانه سپری می نمایند، ممکن است به دلیل ترس، اضطراب ناشی از کرونا یا خستگی ناشی از در خانه ماندن، با والدین شان دچار اختلافات شوند. در همین رابطه یک روانشناس به منظور کاهش اختلافات و تنش های میان مادران و فرزندان در روزهای قرنطینه چند تکنیک ساده پیشنهاد کرد.

گوهریسنا انزانی در گفت وگو با وبلاگ وکیل من، می گوید: اگر فرزندان عشق بدون قید و شرط را از والدین شان دریافت ننمایند نمی توانند به ظرفیت و توانایی های خود اعتماد نمایند و همین موضوع باعث می گردد که سلامت روان آنها صدمه ببیند و درنهایت به موفقیت و اهداف خود در زندگی نرسند، در این میان والدین به ویژه مادران اولین عامل رشد و تحول روانشناختی و اجتماعی فرزندان هستند.

وی با اشاره به اینکه شاخص کیفیت زندگی خانواده دارای دو محدوده حیطه فردی (سلامت جسمانی، سلامت عاطفی، سلامت محیطی و سلامت اجتماعی) و حیطه خانوادگی (زندگی روزانه، تعامل فرد با اعضای خانواده، رفاه مادی و شیوه های فرزندپروری) است، اظهار کرد: شیوه های فرزندپروری اثر بسیار زیادی بر شناخت و اعتماد به نفس فرزندان دارد، به طوریکه باعث کاهش اضطراب، ترس، استرس و افزایش احساس خود ارزشمندی می گردد؛ به همین دلیل محیط گرم خانوادگی، رفتار مناسب والدین با فرزندان و اینکه هر فرد در خانواده احساس ارزشمندی داشته باشد و در خانواده محبت دریافت کند باعث می گردد که خانواده ها که در این روزهای بحرانی در کنار هم هستند، روزهای بهتری را با هم تجربه نمایند.

این روانشناس معتقد است که باتوجه به اینکه در این روزها افراد به دلیل جلوگیری از انتقال ویروس کرونا باید بیشتر در خانه بمانند، بهتر است والدین ارتباط موثری با فرزندان داشته باشد، نسبت به علائمی که بچه ها در این روزها از خود بروز می دهند حساس باشند.

وی اضافه کرد: از آنجایی که مادران دارای بچه ها کمتر از 15 سال نقش بسیار زیادی در شادی، آرامش، امنیت خانواده و شکل دهی نیازهای روانی دارند باید به فرزندشان این حس را منتقل نمایند که نسبت به او عشق بدون قید و شرطی دارند اما ممکن است در بعضی مواقع از رفتارهای او ناراحت شوند. در شرایط کنونی مادران خسته اند، زیرا کارهای خانه بیشتر شده است و علاوه بر کارهای خانه، ترس و اضطراب ها نیز افزایش یافته است؛ ترس هایی مانند اینکه مبادا فرزندانشان دچار بیماری شوند، مبادا دچار مشکل اقتصادی شوند و... که در این میان انرژی بچه های که تا به امروز در مدرسه و در کنار دوستانشان تخلیه می شد نیز اکنون بر مسائل مادران اضافه نموده است.

وی به همین دلیل چند تکنیک ساده برای کاهش اضطراب ها و تنش ها در خانواده پیشنهاد کرد و اضافه کرد: مادران باید در این شرایط برای فرزندانشان زمان بگذارند، در کنار آنها بنشینند و با آنها تماس چشمی برقرار نمایند، فرزندان را قضاوت ننمایند و اجازه دهند بچه هاشان از ترس و نگرانی هایشان با آنها صحبت نمایند. فرزندانشان را تحقیر و انتقاد ننمایند و سعی نمایند با فرزندانشان در این ایام مسئولیت پذیری اجتماعی را تمرین نمایند.

این روانشناس تاکید نمود که فرزندان نیز باید بپذیرند که مسئولیت هایی بر عهده دارند و ممکن است مادران نیز دچار خستگی شوند. در این راستا مادران نیز می توانند با سوال هایی مانند اینکه در انجام دادن چه کارهایی در خانه می توانی به من یاری کنی از فرزندشان، مسئولیت هایی را به آنها واگذار نمایند. باید بپذیریم که اکنون شرایط بحرانی ایجاد شده است و وظیفه مادران در این شرایط مدیریت بحران است، مادران باید بتوانند ذهنشان را آرام نموده و حل مسئله نمایند، از هرگونه تصمیم گیری احساسی و عجولانه بپرهیزند، موقعیت ها را تحلیل و محدودیت ها را درک نمایند. مادران باید بپذیرند که در موقعیت ایجاد شده بچه هاشان با دوستانشان در ارتباط نیستند و با نسل بزرگتر مثل مادر یا پدر هم چندان حرف مشترکی ندارند و شرایط برای آنان نیز سخت است.

انزانی اضافه کرد: پس مادران باید بتوانند برای کاهش اختلافات با فرزندانشان همدلی نمایند، در کنار یکدیگر برنامه های سرگرم نماینده مانند فیلم و سریال تماشا نمایند، نوشیدنی های آرامبخش مصرف نمایند و استرس خود را کاهش دهند.

به گفته این روانشناس، مادرانی که هدفمند هستند و هدف های درونی خودشان را پیگیری می نمایند، می توانند مادران شادتری باشند و اختلافات کمتری با فرزندشان داشته باشند؛ به طور مثال اینکه مادر بتواند زمانی را به خواندن کتاب مورد علاقه اش اختصاص دهد یا فیلمی را که دوست دارد تماشا کند و حتی بدون دلیل استراحت کند و برای خود واگویه های مثبت ایجاد کند می تواند استرس و اضطراب خود و خانواده را کاهش دهد؛ این درحالیست که زمانی که ترس ها و اضطراب ها شدت می گیرد واگویه های مادران ترس آور می گردد، یعنی آنها مدام از جملاتی که چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر فرزندانم به بیماری مبتلا شوند چه خواهد شد؟ استفاده می نمایند، این درحالیست که این واگویه ها موجب ترس و خشم بیشتر در آنها خواهد شد.