سِوِند بافی هنر هرمزگانی ها - وبلاگ وکیل من

به گزارش وبلاگ وکیل من، خبرنگاران : نخل درختی است محبوب و پربرکت. در میان شهرهای جنوبی کشور جایی که نخلستانها پایدار و با ابهت چتر برکت را بر سفره مردمان گسترانیده اند هر جزئی از این موهبت مفید و سودمند است. جنوبی ها با برگ های نخل خرما سوند می بافند.

به گزارش توریسم آنلاین ، سوند که حصیری زمخت و خشن است و یکی از صنایع دستی مردم در جنوب ایران می باشد از جمله استان هرمزگان در شهرستان های قشم و میناب است … که جز حصیربافی و رایج ترین صنایع دستی در میناب است وجود نخلستان ها و درختان خرمای فراوان این فرصت را فراهم آورده تا با آن گونه های مختلف حصیر بافته گردد. برای ساختن سوند از شاخه برگ دار درخت خرما استفاده می گردد شاخه برگ دار را با طناب هایی که از برگ درخت خرما بافته شده است به هم متصل نموده و برای پوشش سقف خانه ها و حفاظت بادگیرها در فصل زمستان استفاده می گردد.

درخت نخل که در گویش هرمزگانی به آن مُغ می گویند نمادی از این استان به شمار می رود به طوری که همگان این دیار را با درختان نخل سر به فلک کشیده اش می شناسند؛ آب و هوای هرمزگان مطلوب برای پرورش انواع و اقسام درختان خرما بوده و برترین خرماهای صادراتی ایران از نخلستان های این استان به دست می آید.

مردمان دیار نخل و شرجی که از پیشینه فرهنگی قوی برخوردار هستند از روزگاران قدیم از کوچکترین چیزهای موجود در طبیعت بهره جسته و نیازهای زندگی خود را فراهم می ساختند به طوری که در این سرزمین به علت فراوانی درخت نخل وسایل زندگی خود را از برگ های بی جان درخت نخل می ساختند.

در گذشته و حتی امروزه چنان درخت نخل با فرهنگ مردم این منطقه گره خورده که از سقف خانه هایشان گرفته تا ظروف مصرفیشان را از برگ درخت خرما می سازند و درخت نخل به علت کارایی بسیار آن و مورد استفاده قرار گرفتن تمام اجزای آن برای مردم هرمزکان مقدس است.

برگ درخت خرما که در گویش محلی بندری به آن پیش می گویند به صورت فراوان در باغ ها و نخلستان های هرمزگان یافت می گردد که مردم این دیار از این فرصت بهره جسته و با اتکا به هنر دستشان آثار هنری فاخری را فراوری می نمایند که علاوه بر مصرف خود به بازار های داخلی و خارجی نیز صادر می نمایند.

سوند بافی یکی از صنایع دستی هرمزگان با قدمت هزار ساله بوده که با استفاده از برگ و مشتقات درخت نخل و هنرنمایی بومیان هرمزگانی ساخته می گردد؛در گذشته های دور که تکنولوژی به صورت کنونی پیشرفت ننموده بود این سوندها نقش مهمی در ساختن سایبان، خانه های روستایی، انباری، کپر، آغل احشام و حریم باغها داشته است.

هرچند که با گذشت زمان و پیشرفت انسانی استفاده از بعضی از صنایع دستی کاهش یافته اما هنر سوند بافی به قوت خود به جای مانده و در بعضی از روستاهای هرمزگان همچنان از آن برای ساخت خانه های تفریحی روستایی استفاده می نمایند و رستوران های سنتی و کبابی های بومی این منطقه نیز با تلفیق سوند و مشتقات امروزی مانند آجر و بلوک آلاچیق های از جنس برگ در خت خرما درست می نمایند.

هنرمندان هرمزگانی که این هنر را از آبا و اجدا خود فرا گرفته اند در فصل تابستان و زمستان که برای برداشت خرما با استفاده از پروند به بالای درخت نخل رفته علاوه بر برداشت خرما برگ های این درخت را نیز حرص نموده و برای ساخت سوند استفاده می نمایند.

پیش ها را بعد از حرص و تمیز نموده به مدت دو الی سه روز برای اینکه نرم گردد درون رودخانه و یا گودالی از آب قرا می دهند و به صورت گروهی که معمولا سه نفره هستند به بافتن آن با استفاده از طناب هایی که آن هم نیز از برگ درخت خرما بوده تار و پود آن را بهم وصل می نمایند.

سوند ها بر اساس کاربردشان انواع و اقسام در مقدار های مختلف وجود دارد که سَرَبُش، پاتَک، میدون و هشت میدون از معروف ترین و پرکاربردی ترین انواع سوند به شمار می رود؛سوندها به علت تهیه و جابه جایی آسان، ماندگاری و مقاومت در برابر رطوبت و نور آفتاب هواداران زیادی در جنوب کشور و کشورهای حاشیه خلیج فارس همانند عمان، امارات متحده عربی دارد.