چگونه از شر خاطرات بد خلاص شویم؟ - وبلاگ وکیل من

به گزارش وبلاگ وکیل من، برخی خاطرات آزاردهنده هستند و یادآوری مکرر آن ها اثر نامطلوبی روی سلامت روان دارد به همین دلیل کوشش برای فراموش کردن آن ها لازم است.

به گزارش ، همه ما ممکن است گاه و بیگاه در فکر خود خاطرات بدی را یادآوری کنیم و از یادآوری آن ها احساس ناخوشایندی داشته باشیم، آنقدر که دلمان بخواهد از شر آن ها خلاص شویم. اما خلاص شدن از شر خاطرات بد چقدر ممکن است؟

برخی خاطرات آزاردهنده هستند و یادآوری مکرر آن ها اثر نامطلوبی روی سلامت روان دارد به همین دلیل تلاش برای فراموش کردن آن ها کاری لازم است. با تلاش و تلاش می توان خاطرات خاصی را فراموش کرد. برای این کار باید با شناسایی آنچه باعث تحریک این خاطرات می گردد آغاز کنید.

واقعیت ماجرا این است که هویت ما و چیزی که از خودمان می دانیم همان خاطرات ما است. به عبارت دقیق تر ما همان چیزی هستیم که به یاد می آوریم. اینکه چه چیز هایی را به یاد می آوریم و چه چیز هایی را فراموش می کنیم دنیا ما را معنا می نماید و درکی از ما به خودمان می دهد. فراموش کردن یکی از راه های سازگاری با دنیا است. واقعیت این است که مغز همیشه در حال فراموش کردن و پاک کردن اطلاعات غیر لازم است، اما این فرایند غالباً به صورت ناخودآگاه انجام می گردد. با کمی تمرکز و تلاش می توانیم مداخله آگاهانه تری در فرایند حذف و فراموشی داشته باشیم.

حافظه همیشه در حال بازیابی کردن خود است. چیزی که به نظر فراموش شده است، با یک اتفاق دوباره به فکر ما وارد و پیش چشم ما حاضر می گردد. دانشمندان شناختی این فرایند را بازیابی حافظه می نامند که همیشه به نشانه هایی وصل است. کافی است یک نشانه مثل یک بو، صدا، تصویر و... حس شوند و بلافاصله مجموعه بزرگی از خاطرات را به همراه خود احضار کند. به همین دلیل برای فراموش کردن باید نشانه های بازیابی را بشناسیم تا بتوانیم نحوه پاسخ مغز را کنترل کنیم. می توانیم سعی کنیم از محرک هایی که برانگیزاننده خاطراتی هستند که نمی خواهیم برایمان زنده شوند، اجتناب کنیم، اما این روش به ندرت تاثیرگذار است. چراکه این محرکه ها آنقدر زیاد و غیر قابل کنترل هستند که مدیریت آن ها تقریبا ناممکن است.

برای مثال فردی را تصور کنید که در یک حادثه رانندگی دچار یک استرس پس از سانحه شده است و یاداوری صحنۀ چپ کردن ماشینش او را به اضطراب می اندازد، کافی است این فرد در یک رستوران آهنگی را بشنود که هنگام چپ شدن ماشینش گوش می نموده است، این خاطره زنده می گردد.

به جای اجتناب از نشانه های بازیابی، روشی را امتحان کنید که جایگزینی فکر نامیده می گردد. مثلاً اگر با یکی از بستگانتان بحث تلخی داشته اید و هرگاه او را می بینید به یاد آن بحث می افتید سعی کنید از این به بعد روی یادآوری های مثبت تری که از او دارید تمرکز کنید. سعی کنید چیز های خوب و خاطرات خوبی که با او دارید را زنده کنید. تمرین کنید و انقدر این کار را تکرار کنید که با تماشا آن فرد آن احساسات منفی جایش را به احساسات و خاطرات متفاوتی بدهد. یک راه دیگر تمرکز روی سرکوب خاطرات بد است. تلاش برای متوقف کردن سناریو ها و خاطرات بدی که با تماشا یک نشانه به فکرتان می آیند مفید است. اگر بتوانید جلوی یادآوری های خود به خودی خاطرات بد را بگیرید روی عملکرد مغز در به یادآوردن آن خاطرات اثر خواهد داشت. وقتی سعی می کنید یک خاطره را با خاطره دیگری جایگزین کنید قشر پیشانی چپ مغز شما درگیر می گردد و وقتی تلاش می کنید خاطره را سرکوب کنید در نیمکرۀ راست این اتفاق می افتد.

توانایی شما برای فراموشی، تا حدی با معماری عصبی خاص مغز شما مرتبط است. مطالعات نشان می دهند که استرس شدید و کمبود خواب توانایی کنترل خاطرات را کم می نمایند و ساز و کار فراموشی را دچار اختلال می نمایند. افرادی که در زندگی خود ناملایمات بیشتری را تجربه نموده اند برای فراموش کردن بهتر از افرادی عمل می نمایند که چنین سختی هایی را از سرنگذارنده اند. اگر چیزی آسیب زا را تجربه نموده باشید، بعید است که بتوانید تجربه را کاملاً از مغز خود پاک کنید. اما آنچه می توانید انجام دهید این است که مقدار ورود و ناخواسته بودن آن خاطرات را محدود کنید.

منبع: ایرنا