دویدن روی تردمیل با محیط بیرون چه فرقی دارد؟
به گزارش وبلاگ وکیل من، مطالعات متعددی دویدن در فضای باز و دویدن روی تردمیل را از جنبه های مختلف با هم مقایسه نموده اند.
دویدن می تواند فرمی لذت بخش و مؤثر از تمرینات کاردیو باشد، اما بسیاری از دوندگان به دو دسته تقسیم می شوند: آن هایی که عاشق ورزش در فضای بیرون هستند و کسانی که حالت ثابت تردمیل ها را ترجیح می دهند. اما آیا تفاوت زیادی بین این ها وجود دارد؟
برای پی بردن به این موضوع که آیا دویدن روی تردمیل می تواند مزیت های دویدن در فضای باز را داشته باشد، لایوساینس جدیدترین پژوهش ها را آنالیز نموده و با تیمی از فیزیوتراپیست های آشنا به این موضوع صحبت نموده است.
طول گام و خطر آسیب
تردمیل ها اغلب دارای تجهیزات فنی مانند کنترل های تنظیم شیب و سرعت هستند که می توانند به ما یاری نمایند تا سرعت حرکت و مصرف انرژی را تغییر دهیم. اگرچه، آن چه روی آن می دویم، بر طول گام ما نیز اثر دارد و اگر ورزش در فضای باز را با تمرینات درون خانه عوض کنیم، طول گام می تواند تغییر کند.
کیتی ناپتون، فیزیوتراپیست و بنیان گذار Physio Fast Online می گوید:درمورد این موضوع که آیا در صورت دویدن روی تردمیل الگو های دویدن تغییر می نماید، افکار متفاوتی وجود دارد. بعضی از پژوهش ها می گویند که افراد معمولاً روی تردمیل قدم های کوتاه تری برمی دارند و بعضی دیگر می گویند تفاوتی وجود ندارد. طول گام روی تردمیل به دلیل ماهیت قابل پیش بینی سطح معمولاً یکنواخت است و درحالی که این امر احتمالاً از فردی به فرد دیگر فرق دارد، ممکن است به طورکلی روی تردمیل قدم های کوچک تری برداشته گردد.
انگیزه و مزایای تقویت نماینده خلق و خو
ناپتون می گوید: اگر برای مدت طولانی از تردمیل بهره ببرید، می توانند خسته نماینده گردد. علاوه بر این، عدم تنوع سطح نیز وجود دارد و بیشتر تردمیل ها ویژگی تمرین در سراشیبی را ندارند که به این معنا است که مزیت های تقویت نماینده استخوان حاصل از دویدن در سراشیبی را نخواهید داشت.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ورزش در فضای باز می تواند سلامت روان را بهبود بخشد. مطالعه مروری منتشرشده در مجله Environmental Science and Technology نشان داد که شواهد رو به افزایشی برای حمایت از مزیت های تقویت نماینده خلق و خوی حاصل از ورزش در فضای باز وجود دارد، اگرچه احتیاج است مطالعات با کیفیت بالاتر انجام گردد.
درحالی که تردمیل ها اغلب مجهز به انواعی از تفریح ها هستند، در درازمدت مزیت های سلامتیِ گذراندن وقت در هوای آزاد را ندارند. علاوه براین، دویدن در فضای بیرون رایگان است و به پرداخت هزینه عضویت در باشگاه یا خرید دستگاه تردمیل گران قیمت احتیاجی ندارید.
خطر آسیب
دویدن نوعی ورزش پرتأثیر است که بر مفاصل فشار وارد می نماید. درحالی که ممکن است فکر کنید تسمه بالشتکی دستگاه ممکن است از شما دربرابر بعضی از این ضربه ها محافظت کند، پژوهش ها نشان می دهند این طور نیست.
مطالعه ای که سال 2008 در مجله Medicine and Science in Sports and Exercise منتشر شد، نشان داد که فعالیت عضله و بار واردشده بر مفاصل تاحد زیادی در دویدن در فضای باز و دویدن روی تردمیل مشابه است.
اگرچه، همان طور که قبلا ذکر شد، بعضی پژوهش ها بعلاوه نشان می دهند که دویدن روی تردمیل دوندگان را تشویق می نماید تا طول گام کوتاه تری داشته باشند. فراتحلیلی که در مجله Journal of Sports Health منتشر شد، نشان داد کاهش گام خطر آسیب ناشی از دویدن را کاهش می دهد، بنابراین کاهش طول گام می تواند یکی از مزیت های ایمنی دویدن روی تردمیل باشد.
بنابراین، آیا تردمیل بی خطرتر است؟ نه. بنا به گزارش کمیسیون ایمنی محصولات مصرف نمایندگان ایالات متحده، در سال 2019، تردمیل ها مسئول 22500 مورد بستری در بیمارستان بوده اند. اگر دستورالعمل های ایمنی را به دقت رعایت نکنید، به راحتی ممکن است روی دستگاه درحال حرکت به خود آسیب بزنید.
دویدن در فضای باز با امکان سطوح ناهموار و موانع پنهان همراه است. اصولا هر دو روش دویدن (دویدن در فضای باز یا دویدن روی تردمیل) خطرات و مزیت های خاص خود را دارند.
مصرف کالری
مطالعاتی مانند مطالعه ای که در مجله JAMA منتشر شد، نشان می دهد که تردمیل نسبت به سایر دستگاه های بدن سازی کالری بیشتری می سوزاند. اما طبق مطالعه ای که در مجله Medicine and Science in Sports and Exercise منتشر شده است، مصرف انرژی بین دویدن در فضای باز و دویدن روی تردمیل تقریباً یکسان است.
با این حال، این امکان وجود دارد که عوامل محیطی موجود در فضای باز بتوانند به طور قابل توجهی بر کالری سوزی اثر بگذارند. دست وپنجه نرم کردن با شیب ها، جنگیدن با مقاومت باد و سرعت گرفتن برای دویدن از روی موانع احتمالاً می توانند مصرف انرژی را مقداری افزایش دهند. دویدن در باران نیز می تواند کالری بیشتری بسوزاند، زیرا بدن باید برای مقابله با اتلاف گرما در هوای مرطوب سخت تر کار کند.
قدرت عضلانی
آیا در پی عضله سازی هستید؟ اگر می خواهید ترکیب بدنی خود را بهبود بخشید، تمرین با وزنه باید اولین گزینه انتخابی شما باشد، اما دویدن نیز می تواند به افزایش تون عضلانی پا های ما یاری کند. بیکراستاف می گوید: تردمیل ها تطبیق پذیری پایینی دارند، زیرا کاربران آن ها نمی توانند در سراشیبی بدوند یا پیچ ها را بپیچند. این بدان معنا است که آن ها تغییرات ارتفاع مورداحتیاج برای تقویت عضلات خاص را فراهم نمی نمایند. این امر می تواند هنگام شرکت در رویداد هایی مانند ماراتن به ضرر شما باشد.
اگر به طور خاص روی عضله سازی برای مسابقه تمرکز نموده اید، با دویدن در فضای بیرون نتیجه بهتری به دست خواهید آورد.
فیزیوتراپیست راهنمایی نماینده Urban Body می گوید:اگر می خواهید تون عضلات خود را بهبود بخشید و برای مسابقه تمرین کنید، توصیه می کنم که در جاده بدوید تا ماهیچه ها و مفاصل شما به زمین های مختلف عادت کند. دویدن در جاده به طورکلی برای بدن شما سخت تر است، زیرا باید خودتان را به سمت پیش برانید که به انرژی و فعال سازی بیشتر عضلات احتیاج دارد. اگرچه به دلیل خطر برخورد با سطوح سخت و ناهموار خطر آسیب بیشتر است. حالت حد وسط بین دویدن در جاده و دویدن روی تردمیل استفاده از تردمیل خمیده غیرموتوری است. در این صورت ضربه در مقایسه با دویدن روی جاده کاهش پیدا می نماید، اما همچنان عضلات شما را فعال می نماید، زیرا باید تسمه را به عقب برانید و از انرژی بیشتری برای حفظ حرکت استفاده می کنید.
منبع: LIVESCIENCE
وبلاگ وکیل من علمی پزشکی کلینیک
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان